آشنایی با زبان ترانزیل

مالک القدوس

زبان ترانزیل (TERANZIL)

زبان جامع گفتاری و نوشتاری براساس ارتباط تصویری و نمادین

گسترش فناوری های ارتباطی و استفاده روز افزون از وسایل ارتباط جمعی در دهه های اخیر موجب ارتباط بیشتر و سریع تر، بین شهروندان هم زبان کشورها با یکدیگر شده است ولی در حال حاضر در بین شهروندان غیر هم زبان کشورهای مختلف، و حتی با وجود فناوری های مترجم آنلاین و غیره، هنوز هم یک خلاء اساسی برای ایجاد ارتباط کلامی وجود دارد که دلیل اصلی آن هم عدم وجود یک سیستم گفتاری و نوشتاری واحد، کارآمد، منطقی، پیشرفته، ساده، روان و قابل پذیرش در بین شهروندان دیگر کشورها می باشد. در حالی که سیستم های گفتاری و نوشتاری موجود در زبان هایی مانند فارسی، عربی، انگلیسی، روسی، چینی، هندی، آلمانی، اسپانیایی و غیره، همگی از یک ساختار و روال تصویب شده بر اساس ویژگی های فرهنگی، منطقه ای و تاریخی مردمان کشورهای خود تشکیل شده اند که چنین ساختارهایی برای شهروندان دیگر ملل تا حد زیادی ناملموس و غیر قابل درک می باشد و البته در این شرایط هم فقط کشورهایی که از قدرت اقتصادی و مالی، فناوری های پیشرفته تر، رسانه های تبلیغاتی کافی و غیره برخوردار هستند می توانند سیستم های خط و زبان گفتاری خود را بدون در نظر گرفتن اختلافات فرهنگی، تاریخی و ادراکی شهروندان دیگر ملل، گسترش دهند و به عبارت دیگر خط و زبان خود را به عنوان خط و زبانی بین المللی معرفی کنند.

بنابراین برای ایجاد یک سیستم گفتاری و نوشتاری بین المللی کارآمد، نیاز به یک منطق مشترک، فرهنگ مشترک، تجربه مشترک و نیز احساسات و ادراکات مشترک پذیرفته شده از سوی تمامی انسانها در طول تاریخ می باشد. به عنوان مثال بسیاری از موسیقی های کلاسیک و معماری های تاریخی و حتی مدرن و امروزی از چنین ویژگی هایی برخوردار هستند که برای پذیرش و درک آنها از سوی دیگران، نیازی به اجبار و یا تبلیغات گسترده نمی باشد چون ریشه چنین ادراکات و احساساتی برخاسته از منطق و احساسات بنیادین بشریت است. در همین راستا و در جهت ایجاد یک سیستم زبانی بین المللی، بسیاری از عموم مردم جهان و نیز برخی از مشاهیر علمی و ادبی، با سلایق و نگرش های مختلف، از گذشته تا به امروز تلاش های زیادی نموده اند که امروزه تعدادی از این زبان های ساخته شده هم در برخی از جوامع کوچک و بزرگ رواج داشته و از آنها استفاده می شود.

یکی از حوزه های جذاب در ساخت زبان های جدید مربوط به زبان های ساختگی تصویری می باشد و تا به امروز زبان های تصویری زیادی در دنیا بر اساس اشکال نمادین طراحی و ساخته شده است که البته به دلیل عدم پشتیبانی آسان و منطقی اینگونه از زبان ها از لغات پیچیده و احساسی و ادراکی موجود در زبان های رسمی و جاری کشورها، استقبال چندانی از این زبان های تصویری ساختگی جدید نشده است زیرا آموختن چنین زبان هایی به دلیل ساختار پیچیده تر آنها نسبت به زبان های رسمی، بسیار سخت تر بوده و در نتیجه استقبال چندانی از آنها صورت نگرفته و دلیلی برای جایگزینی آنها با زبان های رسمی وجود ندارد.

مقدمه ای بر زبان ترانزیل :

زبان ترانزیل (TERANZIL) یک سیستم گفتاری و نوشتاری پیشرفته تصویری بر اساس حروف هندسی می باشد که نه تنها بسیاری از ضعف ها و کاستی های دیگر زبان های تصویری ساختگی نسبت به زبان های رسمی در آنها وجود ندارد بلکه در بسیاری از موارد توانایی های بیشتری نسبت به زبان های رسمی موجود دارد. از خصوصیات منحصر به فرد این زبان می توان به عمق یادگیری کلمات موجود در آن توسط افراد اشاره کرد، بدین ترتیب که این زبان برخلاف دیگر زبان ها از ویژگی بسیار مهم ساختار ذهنی انسان در جهت یادگیری کلمات ساخته شده اش استفاده می کند و بسیاری از افراد ممکن است که فقط با یک بار دیدن کلمات آن بتوانند تا زمان زیادی معنی آن را به خاطر بسپارند زیرا ساختار این زبان به گونه ای است که کلمات آن به صورت کلماتی کاملا جدید در حافظه افراد ذخیره نمی شوند بلکه فقط ریشه های آن کلمه به خاطر سپرده می شوند. به عبارت دیگر می توان گفت بسیاری از افراد هستند که قدرت چندانی برای به خاطر سپردن کلمات جدید زبان های خارجی رسمی را ندارند در حالی که می توانند فقط با یکبار مشاهده کردن چندین فیلم و سریال و یا خواندن و شنیدن بسیاری از داستان ها، چنین فیلم ها و داستان هایی را با جزئیات بسیار زیادی به مدت طولانی و حتی مادام العمر در ذهن خود به خاطر بسپارند که در این زبان جدید هم دقیقا از همین ویژگی ذهنی افراد و البته به صورت متعادل و تا حد زیادی بدون نیاز کامل به ورود خاطرات جدید استفاده شده است. از مزیت های این زبان جدید می توان به پوشش دهی  وسیع آن برای تعریف کلمات و معانی جدید اشاره کرد و همچنین مزیت دیگر و بسیار بزرگ زبان ترانزیل، آشنا کردن کاربران این زبان با حکایات، داستان ها، ضرب المثل ها و به طور کل فرهنگ دیگر ملل و کشورها می باشد که بنیان و ساختار اساسی آن را تشکیل می دهد به طوری که شناخت فرهنگ دیگر ملل، لازمه یادگیری بیشتر کلمات در زبان ترانزیل می باشد. بنابراین فراگیری این زبان علاوه بر ایجاد ارتباط گفتاری آسان و مناسب بین مردم کشورهای مختلف می تواند به شناخت روحیات و فرهنگ آنها به طور متقابل کمک شایانی کند. همچنین انتخاب حروف بیصدا در طراحی ساختار کلمات در زبان ترانزیل به گونه ای است که مردم دیگر ملل حتی با داشتن لهجه های مختلف بتوانند به راحتی آن را تلفظ کنند و همچنین در صورت تلفظ نادرست حروف، باز هم کمترین مشکل و اختلال در رساندن مفهوم کلمه به مخاطب ایجاد گردد. ساختار اصلی کلمات در این زبان تصویری ساختگی جدید براساس حروف به صورت اشکال معروف هندسی می باشد که می توان از طریق آنها و توسط یک ساختار جایگذاری دقیق و کم حجم بسیاری از اشکال شناخته شده را در ابتدا تولید و سپس از طریق بخش دوم این ساختار جایگذاری و با استفاده از داستان ها، حکایات ، ادراکات و احساسات مشترک بین المللی معنی کلمات را تثبیت نمود. در مجموع می توان گفت که در حال حاضر زبان های رسمی کشورها و نیز فناوری های مترجم موجود به طور کامل قادر به ایجاد ارتباط کامل ادراکی و احساسی بین تمامی انسان ها نیستند و برای تکمیل چنین ارتباطاتی باید ساختارهای جدیدی را وضع نمود که نتیجه آن ایجاد بستری برای همفکری و همکاری های بیشتر و جدیدتر بین المللی در حوزه های فرهنگی، اقتصادی، علمی، آموزشی، هنری و غیره می باشد که سیستم زبان گفتاری و نوشتاری مذکور هم یکی از این ساختارهای جدید بوده و در راستای پیشبرد چنین اهدافی طراحی شده است.

حروف و معادل گفتاری آنها در زبان ترانزیل :

مطابق تصویر شماره ( 1 ) حروف در زبان ترانزیل به دو دسته 10 تایی حروف شکلی و حروف نشانه ای تقسیم بندی می شوند که از بین 23 حرف بیصدای گفتاری 10 حرف برای حروف شکلی و 10 حرف برای حروف نشانه ای در نظر گرفته شده است و حروف ( ح ) و ( ق ) می توانند در مواقعی برای تلفظ روان تر و ساده تر، بدون ایجاد هیچگونه مشکلی به ترتیب به جای حروف ( خ ) و ( گ ) به کار گرفته شده و تلفظ شوند و همچنین حرف بیصدای ( ع ) هم زمانی که حروف شکلی موجود نباشند و فقط حروف نشانه ای به کار برده شده است، قبل از حروف نشانه ای تلفظ می شود. بنابراین حرف بیصدای ( ع ) همواره نشان دهنده عدم وجود حروف شکلی می باشد.

از بین 6 حرف صدا دار که شامل ( ﺍ ) مانند ( انسان ) و ( ﺍ ) مانند ( اردک ) و ( ﺁ ) مانند ( آسمان ) و ( ﺍی ) مانند ( سیب ) و ( او ) مانند (خوب) و ( ﺍ ) مانند ( انار ) می باشند دو حرف صدا دار ( -   ، -  ) فقط در جایگاه تصویری و حرف صدا دار ( ﺁ ) فقط در جایگاه معنی و حرف صدا دار ( ای ) فقط در جایگاه دستوری به کار برده می شوند و دو حرف صدا دار دیگر در ساختار اصلی کلمه سازی این زبان کاربردی ندارند و البته جایگاه تصویری هم به نوبه خود به دو بخش پایینی و بالایی تقسیم می شوند که حروف بیصدا در بخش پایینی فقط حرف صدا دار ( -  ) و در بخش بالایی فقط حرف صدا دار ( -  ) تلفظ می شوند.

در این زبان در صورت وجود دو حرف شکلی و نشانه ای در یک جایگاه ، حروف نشانه ای داخل حروف شکلی رسم می شوند و نیز اینکه تلفظ حروف شکلی همواره بر حروف نشانه ای مقدم هستند و حروف شکلی توسط یکی از چهار حروف صدا دار منتخب تلفظ شده و سپس حروف نشانه ای هم در صورت وجود به صورت حرفی ساکن ادا می شوند مثلا مطابق تصویر شماره ( 1 ) حرف دایره ای شکل که در قسمت پایینی جایگاه تصویری قرار دارد و داخل آن هم حرف نشانه ای نقطه ای قرار گرفته است به صورت ( ت ل ) یا به عبارتی ( TEL ) و در صورتی که حرف نشانه ای نقطه ای شکل وجود نداشت به صورت ( ت ) یا به عبارتی ( TE ) و نیز در صورتی که فقط حرف نشانه ای وجود داشت به صورت ( ع ل ) یا به عبارتی ( EL ) بیان می شود.

مطابق تصویر شماره ( 1 ) که ساختار بدنه کلمات در زبان ترانزیل را نشان می دهد اگر در ستون اول و دوم یک جایگاه حرفی وجود داشت، حتما باید در ابتدا حرف موجود در ستون اول آن جایگاه خوانده شود و فقط پس از آن می توان حرف دوم موجود در ستون دوم همان جایگاه را تلفظ کرد.

همچنین لازم به ذکر است که حروف شکلی و نشانه ای به کار رفته در این زبان از نظر هندسی به صورت قابل انعطاف و دارای اشکال همسان و متناظر می باشند که البته چنین اشکال متناظر و مترادفی هرگز در نوشتار استفاده نمی شوند ولی نویسنده و خواننده یک نوشته به خوبی به این نکته توجه دارند که ممکن است منظور از به کار بردن یک حرف شکلی یا نشانه ای استاندارد در یک کلمه خاص در اصل شکل متناظر و مترادف با شکل آن حرف استاندارد باشد که البته این قضیه هیچگونه آسیب و اختلالی در ساختار کلمه سازی زبان ترانزیل ایجاد نمی کند زیرا اشکال متناظر با حروف شکلی یا نشانه ای به گونه ای هستند که فقط یادآور حروف استاندارد و اصلی هستند که در تصویر  شماره ( 2 ) می توان تعدادی از این اشکال متناظر با حروف شکلی و نشانه ای استاندارد را مشاهده نمود.

ساختار کلمات در زبان ترانزیل :

کلمات در زبان ترانزیل مهمترین و به عبارتی ساختار کلی آن را تشکیل می دهد چون این زبان دستور خاصی جهت جمله سازی ندارد و تمامی قواعد جمله سازی در آن توسط ساختار کلمات آن مشخص می شود.

کلمات در زبان ترانزیل مطابق تصویر شماره ( 1 ) از سه بخش اصلی جایگاه تصویر ، جایگاه معنی و جایگاه دستوری تشکیل شده است که بخش جایگاه تصویری هم دوباره به دو بخش پایینی و بالایی تقسیم می شود  و برای جداسازی بخش جایگاه تصویر از دو بخش جایگاه معنی و جایگاه دستوری همواره یک خط افقی رسم می گردد.

هر یک از این تقسیم بندی جایگاهی در راستای عمودی یک ستون کلمه را تشکیل می دهند که هر کلمه مستقل می تواند به طور معمول بین یک تا سه ستون و یا حتی بیشتر داشته باشد که البته تعداد بیش از سه ستون به دلیل پیچیده شدن تلفظ کلمه چندان توصیه نمی شود.

جایگذاری حروف در کلمات و تلفظ آنها از سمت چپ به راست شروع می شود به طوری که خانه قبلی هیچ حرفی هرگز نباید خالی باشد همچنین برای تلفظ کلمات هم باید حروف را به ترتیب اولویت از چپ به راست خواند ولی در مورد تلفظ حروف جایگاه های مختلف هیچ اولویتی وجود ندارد و حتی برای روان تر شدن تلفظ کلمه می توان حروف موجود در هر یک از جایگاه ها را قبل از جایگاه دیگر و بدون ترتیب تلفظ نمود زیرا به دلیل وجود حروف صدا دار اختصاصی برای هر یک از جایگاه ها هیچ گونه خللی در مفهوم و ساختار کلمه بوجود نمی آید و بنابراین در چنین حالتی یک کلمه می تواند دارای چندین کلمه مترادف از نظر تلفظ شود که در این زبان از این قضیه برای زیبا سازی و روان سازی تلفظ کلمات استفاده می گردد.

بخش جایگاه تصویری در هر کلمه عموما شامل یک نماد ساده و تشکیل شده از چند حرف شکلی و نشانه ای است که بیانگر یک شکل مادی قابل لمس و مشاهده کردن شامل انسان ها ، گیاهان ، جانوران و اشیاء می باشد که سپس در بخش جایگاه معنی که مهمترین و شاخص ترین بخش در این زبان می باشد می توان مفهوم واقعی نماد درج شده را به صورت شکل واقعی ، شکل واقعی با اعمال یکسری تغییرات فیزیکی ، ویژگی قابل درک آن شکل توسط حواس پنجگانه ، ویژگی آن شکل به طور ذهنی و حرکتی ، ویژگی آن شکل به طور احساسی و ... بیان نمود و سپس توسط بخش جایگاه دستوری می توان رتبه و ارزش کلمه ساخته شده در جمله ، نظیر اسم ، صفت ، فعل ، فاعل ، مفعول و قید بودن را مشخص نمود. در نتیجه همان طور که قبلا هم گفته شد این زبان دستور خاصی جهت جمله سازی ندارد چون تمامی قواعد جمله سازی در آن توسط ساختار کلمات آن مشخص می شود.

ساختار بخش جایگاه معنی کلمات در زبان ترانزیل :

همانطور که قبلا به آن اشاره شد این بخش مهمترین و شاخص ترین بخش در این زبان می باشد که با توجه به اشکال شکلی و سپس اشکال نشانه ای به کار برده شده در این بخش معنا و مفهوم کلمه ساخته شده مشخص می شود. بنابراین این بخش با توجه به اشکال شکلی به کار برده شده در آن به پنج دسته معنا و مفهومی شامل :

1- مادی و طرح ساختاری که با حروف شکلی مربعی ( ز ) و ( ی ) نمایش داده می شود.

2- افزایش و کاهش ویژگی های فیزیکی که با حروف شکلی مثلثی ( م ) و ( ک ) نمایش داده می شود.

3- حواس پنجگانه اصلی و فرعی که با حروف شکلی اشکی ( و ) و ( پ ) نمایش داده می شود.

4- احساسی و ادراکی که با حروف شکلی دلواری ( ر ) و ( ژ ) نمایش داده می شود.

5- حرکتی و رفتاری که با حروف شکلی دایره ای ( ت ) و ( چ ) نمایش داده می شود.

دسته بندی می شود که در ادامه معنای هر دسته تعریف می شود.

1- حروف شکلی مربعی ( ز ) و ( ی ) در بخش جایگاه معنی :

حرف شکلی مربعی ( ز ) به معنی مادی و فیزیکی برای نماد موجود در بالای خط جداکننده و نیز حرف شکلی مربعی – لوزی شکل ( ی ) به معنی طرح ساختاری و نقشه مادی و فیزیکی برای نماد موجود در بالای خط جداکننده می باشند. حرف شکلی مربعی ( ز ) زمانی به کار می رود که مفهوم و منظور از نماد تصویری رسم شده در بالای خط جداکننده، خود شکل باشد مثلا اگر نماد موجود یک درخت باشد و حرف شکلی مربعی ( ز ) و بدون وجود هیچگونه حرف نشانه ای داخل آن در جایگاه معنی وجود داشته باشد به معنی کل نماد درخت است و در صورتی که حرف نشانه ای در داخل حرف شکلی مربعی ( ز ) در جایگاه معنی وجود داشته باشد مفهوم کلمه به معنی خود آن جزء مادی از نماد است بدین صورت که  ابتدا برای طراحی هر نمادی سعی می شود از تمامی حروف نشانه ای استفاده گردد تا حتی اجزای نزدیک و متعلق به آن نماد هم تشریح شود و سپس برای کوچک کردن و ساده سازی نماد مورد نظر بسیاری از اجزای کم اهمیت تر حذف می شوند و فقط اجزای مهم و اصلی نماد نمایش داده می شود که دراینجا هم حروف نشانه ای به کار رفته در داخل حرف شکلی مربعی ( ز ) به معنی آن جزء نمایش داده شده یا نمایش داده نشده از نماد می باشد مثلا اگر نماد موجود یک درخت باشد و در جایگاه معنی کلمه، داخل حرف شکلی مربعی ( ز ) حرف نشانه ای ( ب ) وجود داشته باشد مفهوم کلمه به معنی تنه درخت است که البته در این زبان استفاده از چنین روشی چندان استفاده نمی شود و بیشتر برای وضعیت های خیلی آشکار و معلوم استفاده می شود تا کاربران این زبان دچار اشتباه در مفهوم کلمه نشوند. همچنین حرف شکلی مربعی – لوزی ( ی ) که نمایانگر معنی طرح ساختاری و نقشه مادی و فیزیکی است هم از نظر دستورالعمل مانند حرف شکلی مربعی ( ز ) عمل می کند با این تفاوت که این بار مفهوم کلمه به معنی کل یا خود آن جزء مادی از نماد نیست بلکه به معنی طرح ساختاری و نقشه مادی و فیزیکی کل یا خود آن جزء مادی از نماد است. مثلا اگر نماد موجود یک درخت باشد و حرف شکلی مربعی - لوزی ( ی ) و بدون وجود هیچگونه حرف نشانه ای داخل آن در جایگاه معنی وجود داشته باشد به معنی کل نماد به مفهوم درخت گونه یا شبیه درخت است.

2- حروف شکلی مثلثی ( م ) و ( ک ) در بخش جایگاه معنی :

حرف شکلی مثلثی ( م ) و حرف شکلی مثلثی ( ک ) تقریبا همانند معنی حرف شکلی مربعی ( ز ) بوده و به معنی مادی و فیزیکی و البته به همراه افزایش یا کاهش یکی از خصوصیات فیزیکی مشخص شده توسط حرف نشانه ای موجود در حرف شکلی مثلثی ( م ) یا ( ک ) براساس تصویر شماره ( 3 ) برای نماد موجود در بالای خط جداکننده می باشند به طوری که حرف شکلی مثلثی ( م ) برای نمایش افزایش ویژگی فیزیکی و حرف شکلی مثلثی ( ک ) برای نمایش کاهش ویژگی فیزیکی آن نماد به کار می رود.

3- حروف شکلی اشکی ( و ) و ( پ ) در بخش جایگاه معنی :

حرف شکلی اشکی ( و ) و حرف شکلی اشکی ( پ ) به معنی احساس فیزیکی شناسایی شده توسط یکی از حواس پنجگانه و با توجه به حرف نشانه ای موجود در حرف شکلی اشکی ( و ) یا ( پ ) براساس تصویر شماره ( 4 ) برای نماد موجود در بالای خط جداکننده می باشد به طوری که حرف شکلی اشکی ( و ) برای نمایش احساس فیزیکی اصلی و حرف شکلی اشکی ( پ ) برای نمایش احساس فیزیکی فرعی درک شده توسط حواس پنجگانه نسبت به آن نماد به کار می رود به عنوان مثال اگر نماد مورد نظر گل سرخ باشد و حرف شکلی در جایگاه معنی، حرف شکلی اشکی ( و ) باشد و داخل آن هم حرف نشانه ای ( ج ) به کار رفته باشد مفهوم کلمه به معنی بوی اصلی گل سرخ یا به عبارتی عطر گل سرخ می باشد.

4- حروف شکلی دلواری ( ر ) و ( ژ ) در بخش جایگاه معنی :

حرف شکلی دلواری ( ر ) و حرف شکلی دلواری ( ژ ) به معنی احساسات و ادراکات و دیدگاه های رفتاری و غیر رفتاری افراد یا نماد مورد نظر نسبت به یکدیگر با توجه به حرف نشانه ای موجود در حرف شکلی دلواری ( و ) یا ( ژ ) براساس تصویر شماره ( 5 ) برای نماد موجود در بالای خط جداکننده می باشد به طوری که حرف شکلی دلواری ( ر ) برای نمایش احساسات و دیدگاه های مثبت و حرف شکلی دلواری ( ژ ) برای نمایش احساسات و دیدگاه های منفی به کار می رود به عنوان مثال اگر نماد مورد نظر گربه باشد و حرف شکلی در جایگاه معنی، حرف شکلی دلواری ( ر ) باشد و داخل آن هم حرف نشانه ای ( ن ) به کار رفته باشد مفهوم کلمه به معنی ملوس بودن می باشد.

5- حروف شکلی دایره ای ( ت ) و ( چ ) در بخش جایگاه معنی :

حرف شکلی دایره ای ( ت ) به معنی انجام دادن رفتار و حرف شکلی دایره ای ( چ ) به معنی انجام شدن رفتار با توجه به حروف نشانه ای داخل حروف شکلی دایره ای ( ت ) یا ( چ ) براساس تصویر شماره ( 6 ) برای نماد موجود در بالای خط جداکننده می باشد به عنوان مثال اگر نماد مورد نظر یک گیاه باشد و حرف شکلی در جایگاه معنی، حرف شکلی دایره ای ( ت ) باشد و داخل آن حرف نشانه ای ( ل ) به کار رفته باشد مفهوم کلمه به معنی جوانه دادن و اگر داخل آن حرف نشانه ای ( خ ) باشد مفهوم کلمه به معنی پرورش دادن است و اگر حرف شکلی ( چ ) و حرف نشانه ای ( خ ) باشد به معنی پرورش داده شدن و پرورش یافتن می باشد که فاعل همراه با فعل دوم به نوعی مفعول محسوب می شود که کار بر روی آن انجام شده است.

ساختار بخش جایگاه دستوری در زبان ترانزیل :

در زبان ترانزیل همانگونه که کلمات به دلیل ساختار ویژه خود می توانند بدون تغییر ساختاری به حالت های مختلفی تلفظ شوند، جملات هم می توانند با انواع مختلفی از نحوه قرارگیری و جایگذاری کلمات، بدون تغییر معنی جمله ایجاد شوند یعنی به دلیل اینکه ارزش هر کلمه در جمله از نظر اسم، حالت، فعل، صفت، فاعل، مفعول و قید قبلا توسط جایگاه دستوری کلمه تعیین می شود بنابراین معنی جملات با وجود جابجایی کلمات در جمله، اکثرا بدون تغییر باقی می ماند. بنابراین نحوه قرارگیری کلمات در دستورات جمله سازی این زبان به جز چند مورد خاص کاملا آزاد می باشد که البته این بخش با توجه به اشکال شکلی به کار برده شده در جایگاه دستوری کلمات به هفت دسته دستوری شامل :

1- حرف (( اسم )) ساز که با حرف شکلی مربعی ( ز ) نمایش داده می شود.

2- حروف (( حالت )) ساز که با حروف شکلی اشکی ( و ) و ( پ ) نمایش داده می شود.

3- حروف (( فعل )) ساز که با حروف شکلی دایره ای ( ت ) و ( چ ) نمایش داده می شود.

4- حروف (( صفت )) ساز که با حروف شکلی دلواری ( ر ) و ( ژ ) نمایش داده می شود.

5- حرف (( فاعل )) ساز که با حرف شکلی مثلثی ( م ) نمایش داده می شود.

6- حرف (( مفعول )) ساز که با حرف شکلی مثلثی ( ک ) نمایش داده می شود.

7- حرف (( قید )) ساز که با حرف شکلی مربعی - لوزی ( ی ) نمایش داده می شود.

دسته بندی می شود که در ادامه معنای هر دسته تعریف می شود.

1- حرف (( اسم )) ساز شکلی مربعی ( ز ) در بخش جایگاه دستوری :

حرف (( اسم )) ساز شکلی مربعی ( ز ) کلمه مورد نظر را به صورت اسم تعریف می کند که مطابق تصویر شماره ( 7 ) حروف نشانه ای داخل حرف اسم ساز شکلی مربعی ( ز ) می تواند حالت های مختلفی از اسم را برای کلمه مورد نظر پدید آورد. همچنین تمامی اسم های ربطی و اشاره ای و کوتاه و ... توسط این حروف در جایگاه دستوری کلمه مشخص می شوند.

2- حروف (( حالت )) ساز شکلی اشکی ( و ) و ( پ ) در بخش جایگاه دستوری :

حرف (( حالت )) ساز شکلی اشکی ( و ) و ( پ ) فقط می تواند به صورت ترکیبی استفاده شود یعنی به تنهایی استفاده نمی شود و حتما باید یکی از هشت حرف شکلی دیگر هم قبل از آن بیاید زیرا این حروف حالت بیان جمله را مشخص می کنند و می توانند جمله ساخته شده را به جمله ای سوالی، شرطی، تاکیدی، مبهم و ... تبدیل کند بنابراین به عنوان مثال در زبان ترانزیل کلمات سوالی وجود ندارد و کلمات معمولی و غیر سوالی با اضافه کردن حروف حالت ساز به آنها، آن کلمه را سوالی و در نتیجه جمله را هم سوالی می کنند که البته چون ریشه تمامی کلمات سوالی به دو صورت تردید در مورد قطعی بودن جمله که بیشتر با کلمه سوالی (( آیا )) و همچنین پرسش در مورد اندازه و یا انتخاب مورد نظر در جمله که با کلمات سوالی نظیر (( چگونه )) و (( چرا )) و (( چقدر )) و (( کجا )) و (( کدام )) و ... بیان می شود است بنابراین تمامی کلمات سوالی با استفاده از دو حرف نشانه ای ( س ) و ( ش ) در داخل حروف شکلی اشکی ( و ) و ( پ ) در جایگاه دستوری تولید می شوند.

همچنین حرف شکلی اشکی ( و ) زمانی به کار می رود که جمله جاری دلیل وجود و مفهومش به صورت مستقل و با کمترین وابستگی به جمله قبلی می باشد و در صورتی که جمله جاری مفهومش وابسته به جمله قبلی باشد از حرف شکلی اشکی ( پ ) استفاده می شود.

3- حروف (( فعل )) ساز شکلی دایره ای ( ت ) و ( چ ) در بخش جایگاه دستوری :

کاربرد این حروف در جایگاه دستوری کلمه نشان دهنده فعل بودن آن کلمه در ساختار جمله ای می باشد که به کار بردن حرف شکلی دایره ای ( ت ) در جایگاه دستوری به معنی فعل مثبت و انجام دادن و انجام شدن و بودن آن فعل و نیز به کار بردن حرف شکلی دایره ای ( چ ) در جایگاه دستوری به معنی فعل منفی و انجام ندادن و انجام نشدن و نبودن آن فعل است که البته در این ساختار دستوری همانطور که در بخش جایگاه معنی کلمات به آن اشاره شد فعل انجام دادن یا انجام ندادن در صورتی معنی می شود که در جایگاه بخش معنی،  حرف شکلی دایره ای ( ت ) موجود باشد و همچنین فعل انجام شدن یا انجام نشدن در صورتی معنی می شود که در جایگاه بخش معنی حرف دایره ای شکل (چ ) موجود باشد و اگر در بخش جایگاه معنی هیچ یک از حروف دایره ای شکل ( ت ) یا (چ ) موجود نباشند در این صورت فعل به صورت (( بودن )) معنی می دهد. به عنوان مثال در جمله (( علی آماده کرد )) در بخش جایگاه معنی حرف دایره ای شکل ( ت ) وجود دارد، ولی در جمله (( علی آماده شد )) در بخش جایگاه معنی حرف دایره ای شکل ( چ ) وجود دارد و همچنین در جمله (( علی آماده بود )) در بخش جایگاه معنی هیچ یک از حروف دایره ای شکل ( ت ) یا (چ ) موجود نمی باشد. پس به طور کلی زمانی که فعل به صورت انجام کار و بدون نتیجه گیری صورت می پذیرد در بخش جایگاه معنی از حرف شکلی دایره ای ( ت ) و زمانی که فعل به صورت انجام شدن نتیجه گیری از آن صورت می پذیرد در بخش جایگاه معنی از حرف شکلی دایره ای ( چ ) استفاده می شود و در بخش جایگاه دستوری فقط مثبت و منفی بودن فعل بررسی می شود.

4- حروف (( صفت )) ساز شکلی دلواری ( ر ) و ( ژ ) در بخش جایگاه دستوری :

حروف (( صفت )) ساز شکلی دلواری ( ر ) و ( ژ ) جهت ساختن کلمه به صورت فعل (( داشتن ))استفاده شده و همچنین می تواند به عنوان صفت ساز در جمله عمل کند که البته حرف (( صفت )) ساز شکلی دلواری ( ر ) جهت داشتن یک صفت و حرف (( صفت )) ساز شکلی دلواری ( ژ ) جهت نداشتن یک صفت برای کلمه کاربرد دارد و چون صفت یک ویژگی و همواره در مالکیت یک کلمه محسوب می شود بنابراین حتما باید قبل از کلمه موصوف که مالک و دارنده آن است بیاید به طوری که هیچ نیازی به مشخص کردن مالک بودن کلمه بعد از آن نیست. همچنین لازم به ذکر است که در صورت وجود حروف (( صفت )) ساز شکلی دلواری ( ر ) و ( ژ ) و مطابق با تصویر شماره ( 10 ) در صورت وجود حرف نشانه ای ( ل ) کلمه مورد نظر به صورت یک صفت کامل بیان می شود ولی در صورت داشتن حروف نشانه ای دیگر کلمه به صورت صفت همراه با فعل بیان می شود. همچنین این دسته از حروف (( صفت )) ساز شکلی دلواری ( ر ) و ( ژ ) می توانند به جای فعل (( داشتن )) هم در جمله استفاده شوند چون همانطور که قبلا اشاره شد دسته حروف (( صفت )) ساز خود زیر مجموعه دسته (( فعل )) ساز بوده و به صورت حروف (( فعل )) ساز هم می توانند عمل کنند.

- حرف (( فاعل )) ساز شکلی مثلثی ( م ) در بخش جایگاه دستوری :

کاربرد این حروف در جایگاه دستوری کلمه نشان دهنده فاعل بودن آن کلمه در ساختار جمله ای می باشد که با به کار بردن حرف شکلی مثلثی ( م ) در جایگاه دستوری آن کلمه ایجاد می شود و نیز مطابق با تصویر شماره ( 11 ) به کار بردن حروف نشانه ای در داخل حرف شکلی مثلثی ( م ) نوع فاعل را در جمله مورد نظر مشخص می کند.

6- حرف (( مفعول )) ساز شکلی مثلثی ( ک ) در بخش جایگاه دستوری :

کاربرد این حروف در جایگاه دستوری کلمه نشان دهنده مفعول بودن آن کلمه در ساختار جمله ای می باشد که با به کار بردن حرف شکلی مثلثی ( ک ) در جایگاه دستوری آن کلمه ایجاد می شود و نیز مطابق با تصویر شماره ( 12 ) به کار بردن حروف نشانه ای در داخل حرف شکلی مثلثی ( ک ) نوع مفعول را در جمله مورد نظر مشخص می کند.

7- حرف (( قید )) ساز شکلی مربعی - لوزی ( ی ) در بخش جایگاه دستوری :

کاربرد این حروف در جایگاه دستوری کلمه نشان دهنده قید بودن آن کلمه در ساختار جمله ای می باشد که با به کار بردن حرف شکلی مربعی - لوزی ( ی ) در جایگاه دستوری آن کلمه ایجاد می شود و نیز مطابق با تصویر شماره ( 13 ) به کار بردن حروف نشانه ای در داخل حرف شکلی مربعی - لوزی ( ی ) نوع قید را در جمله مورد نظر مشخص می کند. که البته چون حرف شکلی مربعی - لوزی ( ی ) در جایگاه دستوری توسط حرف صدادار ( ای ) خوانده می شود، جهت تلفظ راحت و روان کلمه مورد نظر به طور استثناء می توان به جای تلفظ ( یی ) از تلفظ ( عی ) استفاده کرد که البته این موضوع هیچگونه اشتباه و تداخلی در روند تلفظ کلمات ایجاد نمی کند زیرا حرف صدادار ( ای ) فقط در جایگاه دستوری کلمه کاربرد دارد و همچنین در جایگاه دستوری حروف نشانه ای هرگز به طور جداگانه وجود نخواهند داشت و همواره یک حرف شکلی باید وجود داشته باشد. بنابراین به طور استثناء، تلفظ ( عی ) هیچگاه به معنی عدم وجود حروف شکلی در این جایگاه نخواهد بود.

نکاتی در مورد کلمه سازی به همراه نمونه کلمات ساخته شده در زبان ترانزیل :

با توجه به قواعد ذکر شده و در یک جمع بندی نهایی برای کلمه سازی در زبان ترانزیل باید گفت که هر کلمه از سه بخش جایگاهی شامل جایگاه تصویری که محل قرارگیری  نماد تصویری مورد نظر، جایگاه معنی که محل قرارگیری حروف تفسیر و معنی کننده نماد تصویری و نیز جایگاه دستوری که محل قرارگیری حروف تعیین کننده نقش دستوری کلمه در جمله می باشد تشکیل شده است.

زبان ترانزیل جهت ساخت کلمات جدیدتر نیازمند گردآوری و تعیین داستان ها و حکایات و اسطوره ها و ضرب المثل های دیگر کشورها در قالب یک مجموعه استاندارد جهت استفاده در کلمه سازی می باشد به نحوی که هر نگاه مثبت و منفی و غیره فقط به صورت یک معنی واحد وجود داشته باشد تا بعد از کلمه سازی معانی مختلفی از یک کلمه بوجود نیاید و همواره معنا و مفهوم یک کلمه یکسان باشد که البته برای گردآوری و تدوین چنین مجموعه ای نیاز به گروه ها و انجمن هایی بین المللی از طرف کشورهای مختلف می باشد تا چنین طرحی بتواند به هدف اصلی خود که ایجاد یک زبان بین المللی کارآمد است دست پیدا کند که امید است در آینده بتوان چنین کاری را تا جایی که امکان دارد انجام داد.

همانطور که گفته شد برای کلمه سازی در زبان ترانزیل نیازمند رجوع به مجموعه ای استاندارد از داستان ها و حکایات که برای این زبان تدوین شده است می باشیم ولی برخی از اسطوره ها و نماد های مفهومی در سطح بین المللی به حدی شناخته شده هستند که حتی می توان بدون بررسی خاصی مفهوم آنها را به عنوان بخشی از این مجموعه در نظر گرفت که البته در تصاویر شماره ( 14 ) و ( 15 ) می توان تعدادی از کلمات ساخته شده را مشاهده نمود که براساس همین مفاهیم و نگرش ها نسبت به اسطوره ها و نمادهای مشهور بین المللی ساخته شده است. به عنوان مثال در بیشتر فرهنگ ها گربه از نگاه مثبت دیگران مظهر (( ملوس بودن )) و لاک پشت از نگاه منفی دیگران مظهر (( کندی و آهستگی در انجام کارها )) و شتر از نگاه منفی دیگران مظهر (( کینه ورزی )) می باشد. البته تعدادی دیگر از همین مفاهیم در مورد نمادهای مشهور در فرهنگ های بین المللی عبارتند از :

1- شتر از نگاه مثبت دیگران مظهر (( استقامت و بردباری )) می باشد.

2- مورچه از نگاه مثبت دیگران مظهر (( پشتکار و اعتماد به نفس )) می باشد.

3- شیر از نگاه مثبت دیگران می تواند مظهر (( قدرت )) باشد چون در برخی از دیگر فرهنگ ها معنی و مفهوم این نگاه مثبت به شیر متفاوت است و ممکن است که نماد دیگری چنین مفهومی داشته باشد.

4- گاو از نگاه مثبت دیگران می تواند مظهر (( برکت و نعمت )) باشد چون در برخی از دیگر فرهنگ ها معنی و مفهوم این نگاه مثبت به گاو متفاوت است و ممکن است که زمین چنین مفهومی داشته باشد.

5- روباه از نظر نگاه مثبت دیگران مظهر (( زیرکی )) است.

6- طعم اصلی دریا از نظرحس چشایی حواس پنجگانه مظهر (( شور بودن )) است.

7- طعم اصلی عسل از نظر حس چشایی حواس پنجگانه مظهر (( شیرین بودن )) است.

8- خروس از نظر نگاه مثبت دیگران مظهر (( سحرخیزی )) است.

9- درخت سرو از نظر نگاه مثبت دیگران در این زبان مظهر (( آزادگی )) است.

10 - آب از نظر نگاه مثبت دیگران مظهر (( حیات )) است.

جمله سازی در زبان ترانزیل :

جهت جمله سازی در زبان ترانزیل به جز موارد نادری نظیر قرار گرفتن دائمی صفت قبل از موصوف، مملوک قبل از مالک و ... که مواردی جزیی هستند، کاربر می تواند بقیه اجزای دستوری یک جمله را به هر نحوی که مایل است قرار دهد بدون اینکه هیچگونه تغییری در معنی جمله مورد نظر ایجاد شود زیرا همان طور که قبلا به آن اشاره شد در تمامی کلمات موجود در جملات زبان ترانزیل، نقش هر کلمه توسط بخش جایگاه دستوری آن کلمه تعیین می شود. و البته لازم به ذکر است که این خصوصیت در زبان ترانزیل شبیه به زبان اسپرانتو می باشد.

جهت جمله سازی در زبان ترانزیل همانند ساختار کلمه سازی، از سمت چپ به راست، خط به خط از بالا به پایین شروع می کنیم و همچنین جهت جداسازی کلمات از یکدیگر کمی فاصله بین آنها قرار می دهیم.

جهت نشان دادن پایان هر جمله و یا مکث کردن که در دستورات دیگر زبان ها با نشانه هایی نظیر نقطه و ویرگول و علامت سوال و ... نمایش می دهند در این زبان نیاز چندانی به چنین نشانه های دستوری وجود ندارد زیرا می توان توسط حروف شکلی اشکی ( و ) و ( پ ) که برای بیان حالت کلمه و درنتیجه بیان جمله به کار می رود چنین خصوصیتی را جانشین آنها کرد.

در مواردی نظیر کلمات اشاره، نظیر (( این )) و (( آن )) و غیره که به نوعی به صورت اسم رابط مستقل هم وجود دارند و از نظر دستوری توسط حرف شکلی مربعی ( ز ) به همراه حرف نشانه ای ( ف ) موجود در جایگاه دستوری مشخص می شوند، نمادهای تصویری به کار برده شده تا حد امکان از ساده ترین نمادهای تصویری با حداقل حروف انتخاب می شوند بنابراین ممکن است که چنین کلماتی از نظر مفهومی چندان واضح به نظر نیایند و یا اینکه شبیه به کلمات  دیگری با مفهوم کامل و مستقل باشند ولی چون در جایگاه دستوری چنین اسامی رابط مستقلی علاوه بر حرف شکلی مربعی ( ز ) حرف نشانه ای ( ف ) هم قرار گرفته است بنابراین چنین کلماتی از دیگر کلمات به طور کامل شناخته خواهند شد.

در جایگاه های دستوری و حتی جایگاه معنی کلمات می توان حتی بیش از یک حرف شکلی را قرار داد تا مفهوم کلمه واضح تر بیان شود همچنین در مواردی مانند مشخص کردن فاعل و مفعول حتما باید خود کلمه قبلا از نظر اسم بودن مشخص شوند چون در جملاتی با مفهومی پیچیده می توان به عنوان مثال مصدر فعل را به صورت فاعل در نظر گرفت مثلا در جمله (( حرکت کردن تغییر کرد )) مصدر فعل (( حرکت )) در دستورات جمله سازی این زبان به عنوان فاعل محسوب می شود.

در آینده ممکن است که دستورات جمله سازی بیشتری به این زبان اضافه گردد و یا برخی از دستورات آن تغییر پیدا کند ولی به هر حال دو نمونه از جملات ساخته شده براساس دستورات کلمه سازی و جمله سازی موجود را می توان در تصویر شماره ( 16 ) مشاهده نمود.

جمع بندی نهایی در مورد زبان ترانزیل :

در مجموع می توان گفت که زبان ترانزیل، زبانی برای خواندن و تلفظ مفاهیم نمادها و اسطوره های موجود در داستان ها و حکایات و ضرب المثل های کشورهای مختلف جهان به طور قاعده مند و استاندارد می باشد که البته به دلیل جدید بودن چنین زبانی قطعا دارای کاستی هایی هم در مقایسه با زبان های رسمی دنیا می باشد ولی با وجود چنین مشکلاتی در این زبان نباید فراموش کرد که مزایای این زبان از نظر قدرت ارتباطی، بیشتر از کاستی های آن است زیرا کاربران این زبان جهت یادگیری کلمات آن نیازی به یادگیری کلماتی بدون ارتباط و ریشه های فرهنگی نسبت به زبان مادری خود ندارند و به طور کلی در این زبان به یادگیری کلمات جدید که در حقیقت اصلی ترین و بنیادی ترین بخش در یادگیری زبان های خارجی می باشد نیاز چندانی وجود ندارد و فقط کافی است که کاربر مفاهیم نمادهای موجود در این زبان را که تا حد زیادی با تجربیات و آموخته های قبلی اش مشترک است را هماهنگ سازد.

جهت پربار کردن و ایجاد کلمات جدیدتر و نیز رفع برخی از کاستی های موجود در این زبان، باید همان طور که دیگر زبان ها در طول تاریخ مانند سنگ های موجود در یک رودخانه که به مرور زبان صیقل می خورند و کاستی هایشان برطرف شده و کارآمد شده اند، این زبان هم به مرور زمان کاستی های جزئی خود را برطرف و با افزایش دایره لغات خود را شکوفا سازد.

جمع بندی نهایی در مورد زبان ترانزیل :

در مجموع می توان گفت که زبان ترانزیل، زبانی برای خواندن و تلفظ مفاهیم نمادها و اسطوره های موجود در داستان ها و حکایات و ضرب المثل های کشورهای مختلف جهان به طور قاعده مند و استاندارد می باشد که البته به دلیل جدید بودن چنین زبانی قطعا دارای کاستی هایی هم در مقایسه با زبان های رسمی دنیا می باشد ولی با وجود چنین مشکلاتی در این زبان نباید فراموش کرد که مزایای این زبان از نظر قدرت ارتباطی، بیشتر از کاستی های آن است زیرا کاربران این زبان جهت یادگیری کلمات آن نیازی به یادگیری کلماتی بدون ارتباط و ریشه های فرهنگی نسبت به زبان مادری خود ندارند و به طور کلی در این زبان به یادگیری کلمات جدید که در حقیقت اصلی ترین و بنیادی ترین بخش در یادگیری زبان های خارجی می باشد نیاز چندانی وجود ندارد و فقط کافی است که کاربر مفاهیم نمادهای موجود در این زبان را که تا حد زیادی با تجربیات و آموخته های قبلی اش مشترک است را هماهنگ سازد.

جهت پربار کردن و ایجاد کلمات جدیدتر و نیز رفع برخی از کاستی های موجود در این زبان، باید همان طور که دیگر زبان ها در طول تاریخ مانند سنگ های موجود در یک رودخانه که به مرور زبان صیقل می خورند و کاستی هایشان برطرف شده و کارآمد شده اند، این زبان هم به مرور زمان کاستی های جزئی خود را برطرف و با افزایش دایره لغات خود را شکوفا سازد.

با تشکر

حسین اختر محققی

مقاله کامل نسخه پی دی اف آشنایی با زبان ترانزیل

جهت بارگیری (دانلود) مقاله کامل نسخه پی دی اف آشنایی با زبان ترانزیل بر روی همین متن کلیک کنید

مدارک ثبت زبان ترانزیل

کلمه ترانزیل در این زبان به معنی فراگیر و جهانی می باشد که نماد اصلی آن یک دایره است.

مقاله ارائه شده این زبان به طور رسمی ثبت شده است که در زیر تصویر نسخه اصلی و نیز آگهی آن در روزنامه رسمی را مشاهده می کنید.